شاگردان مکتب عشق

محمد بن ريان گويد: مامون هر نيرنگى كه داشت براى دنياطلبى امام جواد عليه السلام بكار برد ولى نتيجه اى نگرفت.

چون درمانده شد و خواست دخترش را براى زفاف نزد حضرت بفرستد، دويست دختر از زيباترين كنيزان را خواست و به هر يك از آنان جامى كه در آن گوهرى بود داد تا وقتی حضرت به كرسى دامادى نشيند به او تقديم كنند اما امام عليه السلام به آنها توجهى نكرد.   

مردى آوازه خوان و تارزن را كه مخارق نام داشت و از ريش بسيار بلندى برخوردار بود طلبيد و از او خواست تا كارى كند كه امام جواد عليه السلام به امور دنيوى سر گرم شود.  

مخارق گفت: اگر آن حضرت مشغول كارى از امور دنيا باشد من او را آن گونه كه بخواهى به سوى دنيا مى كشانم. سپس در برابر امام عليه السلام نشست و از خود صداى الاغ در آورد و بعد از آن ساز مى زد و آواز مى خواند و امام عليه السلام به او توجهى نداشت و به راست و چپ هم نگاه نمى كرد اما وقتى حضرت ديد آن بى حيا ادامه مى دهد سرش را به جانب او بلند كرد و فرياد زد: اتق اللّه يا ذا العثنون (از خدا بترس اى ريش بلند) مخارق از فرياد امام عليه السلام آنچنان وحشت زده شد كه ساز و ضرب از دستش افتاد و تا آخر عمر دست او بهبوده نيافت.

مامون از حال او پرسيد، جواب داد هنگامى كه آن حضرت بر سرم فرياد كشيد آنچنان وحشت زده شدم كه هيچگاه اين حالت از وجودم بر طرف نمى شود.  

اصول كافى ، مولد ابى جعفر محمد ابن على الثانى عليه السلام

​

انسان باید خودکار باشد. اگر نمازی می خواند ذکری می گوید، همینطور بی حساب بگوید ثواب دارد، آن طور بگوید ثواب بیشتری دارد.خدا هم بی حساب رفتار می کند.

اول با حساب کار کرد، «حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا  یعنی دقیق باشید، مالتان حساب دارد. بدنتان حساب دارد. راه رفتن، زن داری، بچه داری، در هر چیزی حدودی گذاشته‌اند.

 این بنده‌ی خدا هم با حساب کار کرد، بعد دید که خدا بدون حساب به او چشم داده، گوش داده، نعمت‌های بسیاری داده است بدون اینکه کوچکترین نفعی داشته باشد. چطور من چشم طمع بدوزم به پاداش اعمالم؟

کم کم او هم بدون حساب کار کرد.

خدا آهسته به مومن گفته است که تو هم این جور باش. قاطی با مردم باش، خیلی قاطی، مع الناس. مَعَ خیلی مخلوط است، خونت قاطی با خونش، رگت قاطی با رگش، همه چیز، قاطی با برادرت باشد ولکن از آنها نباش، چگونه؟

با مردم باش اما از مردم نباش. مبادا جایی بگویید مردم بدند. به شما چه مربوط است که بدند.

شما که خوبی با آنها باش، آنها همه خوب می‌شوند، زیرا با آنها قاطی می‌شوی…

​جان دادن همیشه یک جور نیست.

با شمشیر می توان سر کسی را بزنی و او را بکشی.

با احسان هم می توان.

با عطا و احسان می توانی شهیدش کنی.

برای آزمایش، درباره پدرت خوبی کن. امان نده که پدرت تلافی کند. آن وقت ببین پدرت گریه می افتد …

احسان شهید می کند و هم می میراند.

خیلی سریع تر از شمشیر.