مائده / آیه 35 /جز6
آیه: ابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ
ترجمه: در پی وسیله[برای تقرب] به او باشید.
مصداق : احترام به پدر و مادر بهترین وسیله برای تقرب به سوی خداست و میانبری برای رسیدن به بهشت برین است.
مائده / آیه 35 /جز6
آیه: ابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ
ترجمه: در پی وسیله[برای تقرب] به او باشید.
مصداق : احترام به پدر و مادر بهترین وسیله برای تقرب به سوی خداست و میانبری برای رسیدن به بهشت برین است.
عارفی را ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ: ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺍﻗﺒﻪ ﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ، چه به دست ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ؟
ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﻫﻴﭻ
ﺍما، ﺑﻌﻀﯽ چیزﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ…
ﺧﺸﻢ، ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ، ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻋﺪﻡ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﯼ ﻭ ﻣﺮﮒ…!
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ به دﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻟماﻥ ﺧﻮﺏ می شوﺩ؛
ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍدن ها بیشتر ﺁﺳﻮﺩﻩ و راحت مان می کنند!
همه ی بیماری های مهلک و خطرناک یعنی منیت ها، کبرها، حسدها، تعدی ها، خیانت ها، لاابالیگری ها در ماه رمضان فرصت علاج پیدا می کنند، قابل درمان می شوند. 88/6/29
این ماه، ماه ضیافت الهی است. پذیرایی خداوند از بندگان خود در این ماه (که یک پذیرایی معنوی است) عبارت است از گشودن درهای رحمت و مغفرت و مضاعف کردن اجر و ثواب اعمال خیری که بندگان در این ماه انجام میدهند. روزه ماه رمضان هم یکی از مواد همین ضیافت عظیم الهی است، که مایه تصفیه روح انسان و ایجاد زمینه طهارت قلبی روزهدار است.
امام سجاد (علیهالسّلام) در خطبهیی فرمود: «شهر الطّهور و شهر التمحیص»؛ رمضان، ماه پاک شدن و طهارت قلب و ماه مغفرت است؛ چون خدای متعال استغفار را در این ماه بیش از دیگر ایام سال مورد لطف و عنایت خود قرار میدهد. لذا در یک روایت وارد شده است که «فمن لم یغفر له فی رمضان ففی ایّ شهر یغفر له»؛ اگر کسی در ماه رمضان - که درهای رحمت و مغفرت الهی به روی انسانها گشوده است - نتواند به مغفرت و رحمت الهی دست پیدا کند، پس کِی چنین توفیقی نصیب او خواهد شد؟ 84/7/29
ماه رمضان فرصتی برای رعایت بیشتر تقواست. چرا؟ چون ماه رمضان، ماه کفِّنفس و خویشتنداری است. حدّاقل آن، خویشتنداری از خوردن و آشامیدن و لذایذ جسمانی است؛ اما حداکثر آن، خویشتنداری از گناهان و خطاهای اخلاقی و رفتاری است؛ آن هم در معنای صوم و وظایف ماه صیام هست و ما را به آن وادار و تحریض کردهاند. اگر روزه بگیریم، این خویشتنداریای که در این ماه تمرین میکنیم، ما را به همان تقوا و مراقبت نزدیک میکند؛ چون از خود مراقبت میکنیم تا از صراط مستقیم تخطّی نکنیم.
این خویشتنداری هم تمرین همین مراقبت است؛ یعنی تخطّی نکردن. وظیفهی ما در فضای ماه مبارک رمضان این است. خدای متعال، برکات و رحمت خود را در ماه رمضان برای بندگان خود مقدّر و مقرّر کرده است. در روایت داریم که درهای آسمان در ماه رمضان گشوده است؛ یعنی رابطهی قلبی انسان با خدا در این ماه آسانتر از همیشه است. در روایت داریم که درهای بهشت در ماه رمضان گشوده است؛ یعنی به برکت روزه و توجه و خشوعی که لازمهی روزه است، فرصت و توفیق کار نیک برای انسان وجود دارد.
البته فرصت به معنای تحقّق آنچه انسان از آن فرصت جستجو میکند، نیست؛ اراده و دنبالگیری و خواست و حرکتِ ما را لازم دارد. در هر حال این فرصت وجود دارد و ما میتوانیم از آن بهره ببریم و استفاده کنیم. 81/8/20
خاطره گویی رهبر انقلاب از شادی رزمنده آذری زبان در ایام محاصره خرمشهر
بسیجی آگاه است؛ [در دفاع مقدس] چون آگاهی بود، خشنودی هم بود؛ بسیجی ها در جبهه شاد بودند.
من خودم در اهواز مردی را دیدم که جوان هم نبود. شب میخواستند به عملیات بسیار خطرناکی بروند؛ آن وقتی بود که عراقیها از رود کارون عبور کرده بودند و به این طرف آمده بودند و در زمین پهن شده بودند. خرمشهر داشت بهکلّی محاصره میشد - سال ۵۹؛ در عین خطر - شب لباس رزم، لباس نظامی - همین لباس بسیجی - را پوشیده بود و با رفقایش داشتند میرفتند.
او آذربایجانی بود، اما در تهران تاجر بود؛ داشت با تلفن از منزلش خداحافظی میکرد. من نشسته بودم، نمیدانست که من هم ترکی بلدم. به زنش میگفت «گد یروخ گُناخلقا»؛ (یعنی به میهمانی میرویم) او هم میفهمید که «گناخلوق، نجور گناخلو خدی»! (یعنی مهیمانی، چه جور میهمانی است!)
هم این آگاه بود، هم آن آگاه بود؛ می فهمیدند چه کار می کنند.
بیانات در دیدار بسیجیان اردبیل ۱۳۷۹/۵/۶