هرگز اجازه نمی داد او را “آیت الله” خطاب کنند.
یکی از روحانیون می گوید: روزی موفق به بوسیدن دست ایشان شدم و از اتاق بیرون رفتم.
وقتی بازگشتم آقا فرمود: “چون تو دست مرا بوسیدی، من هم کفش های تو را بوسیدم”
میرزا جواد تهرانی(ره)
کتاب افلاکیان خاک نشین، ص۲۴
