وقتی که دلت تنگ است، وقتی که صداقت ها آلوده به صد رنگ است 

خود را به خدا بسپار

چون اوست که بی رنگ است، چون وادی عشق است او چون دور ز نیرنگ است 

خود را به خدا بسپار

آن لحظه که تنهایی آن لحظه که دل دارد، از تو طلب یاری 

خود را به خدا بسپار

همراه سراسر اوست دیگر تو چه می خواهی ؟ بهر طلبت از دوست 

خود را به خدا بسپار

آن لحظه که گریانی آن لحظه که از غم ها، بی تابی و حیرانی 

خود را به خدا بسپار

چون اوست نوازشگر چون ناز تو می خواهد، او را ز درون بنگر 

خود را به خدا بسپار