موضوع: "مذهبی"
قطره عسلی بر زمین افتاد، مورچه ی کوچکی آمد و از آن چشید و خواست که برود اما مزه ی عسل برایش اعجاب انگیز بود، پس برگشت و جرعه ای دیگر نوشید…
باز عزم رفتن کرد، اما احساس کرد که خوردن از لبه عسل کفایت نمی کند و مزه واقعی را نمی دهد، پس بر آن شد تا خود را در عسل بیاندازد تا هر چه بیشتر و بیشتر لذت ببرد…
مورچه در عسل غوطه ور شد و لذت می برد… اما (افسوس) که نتوانست از آن خارج شود، پاهایش خشک و به زمین چسبیده بود و توانایی حرکت نداشت… در این حال ماند تا آنکه نهایتا مرد…
پس آنکه به نوشیدن مقدار کمی از آن اکتفا کرد نجات می یابد، و آنکه در شیرینی آن غرق شد هلاک میشود…
این است حکایت دنیای ما دنیا یا آخرت! انسان به هر میزان تمایل به دنیا پیدا کند، طبیعی است که به همان میزان از آخرت دور میگردد؛ مگر این که دنیا را از باب مقدّمه ی رسیدن به آخرت وجهه ی همّت خود قرار داده و همّتش تامین سعادت اخروی باشد…
چنانکه در حدیث آمده است : شخصى خدمت امام صادق علیه السّلام [به شکوه] عرض کرد: به خدا قسم ما طالب دنیا شدیم و دوست داریم مال دنیا را بدست آوریم.
امام به او فرمودند: میخواهى با مال دنیا چه کنى؟ گفت: آن را برای بهتر شدن وضعیت زندگى خود و خانوادهام و صله رحم میخواهم، با آن صدقه دهم و حج و عمره به جاى آورم.
امام (ع) فرمودند: این دیگر طلب دنیا نیست، این در طلب آخرت بودن است.
امام رضا (علیه السلام):
هر گاه بندگان، گناهان تازه ای را پدید آورند که قبلاً مرتکب نمی شدند، خداوند هم بلای تازه ای برای آنان پیش می آورد که قبلاً نمی شناختند (بدنبال گناه نباش خداوند در کمین است نگو کسی نمی بیند اوشاهد است خودشم حاکم است) با خدا باشیم.
وسائل الشیعه، ج۱۱
- روستاييان تصميم گرفتند براى بارش باران دعا كنند در روزيكه براى دعا جمع شدند تنها يك پسر بچه با خود چتر داشت.
این یعنی “ایمان”
- كودك يك ساله اى را تصور كنيد زمانی كه شما او را به هوا پرت ميكنيد او می خندد زيرا ميداند او را خواهيد گرفت.
اين يعنى “اعتماد”
- هر شب ما به رختخواب می رويم ما هيچ اطمينانى نداريم كه فردا صبح زنده برمی خيزيم با اين حال هر شب ساعت را براى فردا كوك می كنيم.
اين يعنى “اميد”
برايتان “ایمان ، اعتماد و امید به خدا” را آرزو می کنم.