چرا در دعا و قنوت نماز دستها را به سوی آسمان بلند می‌کنیم؟ ▫️وقتی انسان در مقابل خداوند خود قرار می‌گیرد، باید بهترین شیوه را به کار ببرد. حالت روحی روانی انسان، طوری است که چیزهای نفیس و معنوی را به بالا نسبت می‌دهد و از بالا تقاضا می‌کند و کسانی را که مقام عالی‌تری دارند، بالا دست قرار می‌دهد. سر انسان که محل درک شعور و عقل و مرکز فرماندهی بدن است، در بالاترین نقطه قرار دارد. قرآن نیز فرموده است: «رزق شما در آسمان است» (ذاریات، آیه ۲۲) حضرت علی (ع) فرمودند: «وقتی از نماز فارغ شدید، دستانتان را به طرف آسمان بالا ببرید و دعا کنید. سؤال شد: مگر خداوند در همه مکان‌ها نیست؟ پس چرا دستمان را به طرف آسمان بالا ببریم؟ حضرت فرمود: آیا قرآن نخوانده‌اید که فرموده است: رزق شما و آنچه وعده داده شده‌اید در آسمان است «پس از کجا باید رزق طلب کرد؟ باید از موضع و جای رزق و آنچه که خداوند وعده کرده، طلب نمود که آسمان است.» (التهذیب، ج ۲، ص ۳۲)